Rozdział 2 Egoistka

Alice

-To kim jesteś bo nie rozumiem?-zapytałam
-Jestem córką  Ara-powiedziała i na mnie spojrzała-Dziwne prawda-uśmiechnęła się blado
Po chwili znowu odwróciła głowę i szła przed siebie.Zatrzymała się dopiero kiedy staliśmy przed białymi drzwiami.Bella lekko pchnęła białe drzwi i moim oczom pokazał się jasno fioletowy pokój.
-Może ja cie zostawię jak będziesz chciała zemną porozmawiać mam pokój 499-powiedziała i zamknęła drzwi.
Kiedy wyszła poszłam zamknąć pokój na klucz.Kiedy już to zrobiłam odwróciłam się i sunęłam się po drzwiach.Schowałam buzie w moje dłonie a oczy robiły się coraz suchsze.Przez następne godziny użalałam się nad sobą i nad moim życiem dopiero później uświadomiłam sobie że jestem straszną egoistką która myśli tylko o sobie a nie o innych.Poszłam do swojej nowej garderoby i wybrałam zestaw który tam był.

-Wyglądam idiotycznie-skomentowałam  przed lustrem kiedy byłam już ubrana i umalowana -Ujdzie-machnęłam ręką
Wyszłam z pokoju i spokojnie udałam się do pokoju Belli.Kiedy byłam przed białymi drzwiami zadawałam sobie jeszcze więcej pytań.Zapukałam a tak dokładnie lekko piąstkami uderzyłam w drzwi.
-Proszę-usłyszałam melodyjny głos dziewczyny
Weszłam bardzo nieśmiało i zamknęłam staranie drzwi.Bella siedziała na łóżku z jakąś książką którą odłożyła na nocny stolik.Mój wzrok utkwił w moje szpilki.Jak tu dobrze sformułować zdanie żeby czegoś nie zepsuć
-Proszę usiądź-znowu odezwała się brunetka
Usiadłam na brzegu łóżka ale dalej nie patrzyłam się w złote tęcz Belli która wtapiała we mnie swój wzrok.
-Bello...jak to się stało że stałaś się no wiesz wampirem?-zapytałam bardzo cicho że nawet wampir tego by nie usłyszał
-Naprawdę tego słuchać?-zapytała nie pewnie
-Tak-powiedziałam śmielej i spojrzał na nią
-Niech ci będzie a wiec było tak.....

...............................................................
Jestem suką wiem urwałam w takim momencie.No ale dowiedzieliście się kim jest  Bella prawda.